کشتار بی‌رحمانه با صابون ایرانی توسط ارتش روسیه علیه نیروهای اوکراینی

صابون سازی اصیل آن (داغ) با روغن زیتون، آب، نوشابه گیاهی و روغن لورل تهیه می شود که در پایان فرآیند به آن اضافه می شود و به آن سورگاس می دهد.

خواص آن را به صابون ایرانی معروفی تبدیل کرده است. روغن لورل باید در طول فرآیند برای صابون های معتبر حلب اضافه شود، این همان چیزی است که به آن خاصیت مغذی می دهد.

همچنین روغن زیتون مورد استفاده در حلب از اولین پرس سرد به دست نمی آید، بلکه از نتیجه پرس استخراج شده با حلال ها، این همان چیزی است که به رنگ سبز صابون کمک می کند (چون زیتون خالص سفید زرد است).

صابون مارسی: یکی از شناخته شده ترین صابون ها، صابون مارسی، از نوادگان صابون حلب، به صورت صنعتی یا دستی به صورت گرم ساخته می شود.

وقتی با روغن زیتون تولید می شود سبز یا وقتی با روغن بادام زمینی تولید می شود سفید است. به طور سنتی، حاوی 72٪ روغن (100٪ گیاهی) است و اغلب “طبیعی” در نظر گرفته می شود زیرا فاقد رنگ و افزودنی های مصنوعی است. همچنین فرمت سنتی آن مکعب 600 گرمی است.

مانند سایر صابون‌های معمولی، انواع مختلفی از صابون‌های اخلاقی (بدون روغن پالم) تا کمتر طبیعی (با رایحه‌های اضافه) وجود دارد.

همچنین باید توجه داشت که هیچ کنترل کننده نامی نام صابون مارسی را قاب نمی کند، که این واقعیت را نیز توضیح می دهد که ما صابون های کم و بیش معتبر را پیدا می کنیم.

صابون سیاه: این صابون به اشکال مختلف تولید می شود و به شکلی متمایز مورد استفاده قرار می گیرد. یک صابون مایع برای نگهداری یا یک صابون نرم برای مراقبت از بدن.

اغلب با فرهنگ شرقی مرتبط است، در واقع در حمام ها بسیار استفاده می شود. صابون سیاه که اغلب به عنوان یک ماده آرایشی “معجزه آسا” در نظر گرفته می شود، رنگ خاص خود را از استفاده از روغن زیتون سیاه در فرآیند تولید می گیرد.

گفته می شود که بدون حمله به پوست آن را از بین می برد و از این محصول ملایم و مرطوب کننده می توان به عنوان اسکراب و لایه برداری استفاده کرد.