زغال چوب ژاپنی در طی ساخت زغال، اسید پیرولگنیوس حذف شده است. بنابراین هنگام سوختن تقریباً هیچ بو یا دودی تولید نمی کند. زغال چوب سنتی ژاپن به سه نوع طبقه بندی می شود:
زغال سفید (Binchōtan) بسیار سخت است و در هنگام ضربه زدن صدایی فلزی تولید می کند.
زغال سیاه [ja]
Ogatan نوعی جدیدتر است که از خاک اره سخت شده ساخته شده است.
بریکت های بالشی شکل از فشرده سازی زغال چوب ساخته می شوند که معمولاً از خاک اره و سایر محصولات جانبی چوب ساخته می شوند، همراه با چسب و سایر مواد افزودنی. بایندر معمولا نشاسته است. بریکت ها همچنین ممکن است شامل زغال سنگ قهوه ای (منبع حرارت)، کربن معدنی (منبع حرارت)، بوراکس، نیترات سدیم (کمک اشتعال)، سنگ آهک (عامل سفیدکننده خاکستر)، خاک اره خام (کمک اشتعال)، و سایر افزودنی ها باشند.
زغال بریکت خاک اره از فشرده سازی خاک اره بدون چسب یا مواد افزودنی ساخته می شود. این زغال چوب ترجیحی در تایوان، کره، یونان و خاورمیانه است. دارای یک سوراخ گرد از طریق مرکز با یک تقاطع شش ضلعی است. این ماده عمدتاً برای کباب کردن استفاده می شود زیرا بدون بو، بدون دود، خاکستر کمی، حرارت زیاد و ساعت سوختن طولانی (بیش از 4 ساعت) تولید می کند.
زغال چوب اکسترود شده با اکسترود کردن چوب خام آسیاب شده یا چوب کربنیزه به داخل کنده ها بدون استفاده از چسب ساخته می شود. گرما و فشار فرآیند اکسترود کردن زغال چوب را کنار هم نگه می دارد. اگر اکستروژن از مواد چوب خام ساخته شده باشد، کنده های اکسترود شده متعاقباً کربنیزه می شوند.
استفاده می کند
زغال چوب کبابی ساخته شده از پوسته نارگیل
زغال چوب از قدیم الایام برای مصارف وسیعی از جمله هنر و پزشکی استفاده می شده است، اما مهم ترین کاربرد آن به عنوان سوخت متالورژی بوده است. زغال چوب سوخت سنتی یک آهنگری آهنگر و سایر کاربردهایی است که در آن گرمای شدید مورد نیاز است. از زغال چوب نیز استفاده شد
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.