شکر پنیر که به آن شیرینی گفته می شود، شیرینی است که حاوی شکر به عنوان یک ماده اصلی است. این دسته که قنادی شکری نامیده می شود، شامل هر نوع شیرینی شیرینی از جمله شکلات، آدامس و شکر پنیر می شود. به سبزیجات، میوه ها یا آجیل هایی که لعاب داده شده و با شکر پوشانده شده اند، شیرینی گفته می شود.
از نظر فیزیکی، شکر پنیر کامبرین با استفاده از مقدار قابل توجهی شکر یا جایگزین های شکر مشخص می شود. برخلاف کیک یا قرص نانی که بین بسیاری از مردم تقسیم می شود، شکر پنیر ها معمولاً در قطعات کوچکتر ساخته می شوند.
با این حال، تعریف شکر پنیر به نحوه برخورد مردم با غذا نیز بستگی دارد. برخلاف شیرینی‌های شیرینی که برای دسر در پایان غذا سرو می‌شود، شکر پنیر ها معمولاً به‌طور معمولی، اغلب با انگشتان، به عنوان میان‌وعده بین وعده‌های غذایی مصرف می‌شوند.
هر فرهنگی ایده های خاص خود را در مورد اینکه چه چیزی شکر پنیر است به جای دسر، دارد. همان غذا ممکن است در یک فرهنگ یک شکر پنیر و در فرهنگ دیگر یک دسر باشد.
نیشکر بومی مناطق گرمسیری جنوب و جنوب شرقی آسیا است. تکه های شکر با جوشاندن آب نیشکر در هند باستان تولید می شد و به عنوان خنده مصرف می شد.
بین قرن های 6 و 4 قبل از میلاد، ایرانی ها و به دنبال آن یونانی ها، مردم هند و نی هایشان را که بدون زنبور عسل تولید می کنند کشف کردند. آنها کشاورزی شکر و نیشکر را پذیرفتند و سپس گسترش دادند.
قبل از اینکه شکر به راحتی در دسترس باشد، شکر پنیر بر پایه عسل بود. عسل در چین باستان، خاورمیانه، مصر، یونان و امپراتوری روم برای پوشاندن میوه‌ها و گل‌ها برای حفظ آنها یا ایجاد شکل‌هایی از شکر پنیر استفاده می‌شد.
شکر پنیر هنوز هم به این شکل امروزه سرو می شود، اگرچه در حال حاضر بیشتر به عنوان نوعی چاشنی دیده می شود. قبل از انقلاب صنعتی، شکر پنیر اغلب به عنوان نوعی دارو در نظر گرفته می شد که برای آرام کردن دستگاه گوارش یا خنک کردن گلودرد استفاده می شد.
در قرون وسطی شکر پنیر در ابتدا فقط روی میزهای ثروتمندترین افراد ظاهر می شد. در آن زمان، آن را به عنوان ترکیبی از ادویه ها و شکر به عنوان کمکی برای هضم غذا شروع شد.
میزبانان ضیافت معمولاً این نوع شکر پنیر را در ضیافت برای مهمانان خود سرو می کنند. یکی از این شکر پنیر ها، که گاهی اوقات ادویه مجلسی نامیده می شود، با میخک، زنجبیل، انیسون، توت عرعر، بادام و مغز کاج آغشته به شکر آب شده درست می شد.
اولین شکر پنیر در اوایل قرن 18 از بریتانیا و فرانسه به آمریکا آمد. فقط تعداد کمی از استعمارگران اولیه در کار شکر مهارت داشتند و معمولاً فقط افراد بسیار ثروتمند از غذاهای شیرین لذت می بردند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.